تيرچه بتني

تيرچه بتني در بسياري از سازه‌ها كاربرد دارد و مي‌توان آنها را در سقف‌هاي تيرچه بلوك ساختمان‌هاي زيادي مشاهده كرد. اين تيرچه‌ها را مي‌توان در ساختمان‌هاي مسكوني و تجاري استفاده كرد. تيرچه در كارخانه ساخته مي‌شود و به محل پروژه حمل شده و در سقف كارگزاري مي‌شود. در زمان ساخت تيرچه بايد استانداردها رعايت شده و از بتن و ميلگردهايي استفاده شود كه مطابق قوانين باشند تا بتوانند الزامات طراح را برآورده كنند.

در زمان حمل تيرچه بتني به كارگاه ساختماني و جابجايي آنها و نصب در سقف‌ها، بايد به گونه‌اي باشد كه ضربه‌اي به تيرچه‌ها وارد نشود و بتن ترك نخورد. در صورت ترك خوردن، مقاومت تيرچه كم مي‌شود و نمي‌توان از آن در سقف استفاده كرد. زماني كه تيرچه‌ها از كاميون‌هاي حمل تخليه مي‌شود، نبايد آنها را به زمين انداخت، اين كار باعث ترك خوردن بتن مي‌شود.

در سقف‌هاي تيرچه بلوك مي‌توان از دو نوع تيرچه استفاده كرد. در برخي از سازه‌ها طراح سقف را با استفاده از تيرچه فولادي طراحي مي‌كند و سقف برخي از ساختمان‌ها با استفاده از تيرچه بتني ساخته مي‌شود. مي‌توان در طيف وسيعي از ساختمان‌ها با كاربردهاي متنوع از سقف تيرچه بلوك استفاده كرد. براي به دست آوردن مقاومت بيشتر مي‌توان تيرچه‌هايي با مقاومتي بيش از مقاومت تيرچه استاندارد ساختمان را سفارش داد. در برخي از ساختمان‌ها براي به دست آوردن مقاومتي بيشتر فاصله ميان دو تيرچه كمتر در نظر گرفته مي‌شود. فاصله ميان دو تيرچه نبايد از استانداردها بيشتر شود.

منبع: http://tirche-khorramdezh.com/modulesPage.aspx?modulename=viewNews&newsID=22188

بسياري از خانه‌ها با استفاده از تيرچه بتني ساخته مي‌شوند. اين نوع از ساخت، مزاياي مخصوص به خود را دارد و مي‌توان از اين نوع سقف براي بسياري از كاربردها بهره برد. راه‌حل‌هاي مختلفي براي ساخت سقف براي خانه‌ها وجود دارد و هر كدام مزايا و محدوديت‌هاي مخصوص به خود را دارند.

اما با وجود مزايايي كه سقف‌هاي ساخته شده از تيرچه‌هاي پيش ساخته بتني دارند، مي‌توان با استفاده از تيرچه‌ها، در زماني كم و به آساني مراحل مختلف ساخت سقف را انجام داد. سقف‌هايي كه با استفاده از تيرچه ساخته مي‌شوند، در صورتي كه مطابق با كميته استاندارد ساختمان اجرا شوند، عمر طولاني با مزاياي مخصوص به خود را دارند. در زير مزاياي استفاده از اين نوع از تيرچه براي ساخت سقف آورده شده است.

تيرچه بتني يك راه‌حل مناسب براي ساخت طبقه

مي‌توان از تيرچه بتني براي ساخت سقف خانه‌هاي مسكوني و محيط‌هاي اداري استفاده كرد. با تغيير در فاصله بين دو تيرچه، مي‌توان مقاومت مورد نظر را ايجاد كرد. اين نوع از سقف براي ساخت بسياري از سازه‌ها مناسب است و به راحتي مي‌توان براي كاربردهاي مختلف مورد استفاده قرار بگيرد. اين به اين دليل است كه آنها مي‌توانند مسافت‌هاي طولاني‌تري را تحت پوشش داشته باشند و از بارهاي تحميل شده بيشتري پشتيباني كنند. با اين حال، در صورت استفاده از تيرچه‌هاي استاندارد، مي‌توان از آنها در سقف‌هايي با دهانه بزرگ نيز بهره برد.

مي‌توان از تيرچه‌ها براي كف گاراژ و يا پاركينگ‌هاي ساختمان‌هاي مسكوني استفاده كرد. در چنين سازه‌هايي فاصله بين تيرچه‌ها كمتر در نظر گرفته شده و در برخي از موا

ساختمان‌ها با استفاده از مصالح مختلف ساخته مي‌شوند و هر كدام از انواع مصالح، مزاياي مخصوص به خود را دارند. تيرچه يكي از مصالحي است كه در اجراي سقف كاربرد دارد و باعث مي‌شود سرعت انجام كار بالا رود. تيرچه‌ها نيز انواع مختلفي دارند و مي‌توان از آنها براي انواع سقف‌ها استفاده كرد. براي هر سقفي نوع خاصي از تيرچه‌ها را بايد استفاده كرد تا بتوان به مقاومت مورد نظر رسيد.

هر كدام از مصالحي كه در ساخت ساختمان مورد استفاده قرار مي‌گيرد بايد از استانداردها پيروي كند. تيرچه استاندارد باعث مي‌شود تا ساختمان بتواند به خوبي در برابر بارهاي موجود مقاومت داشته باشد. فاصله تيرچه‌ها نيز بايد از استانداردها پيروي كنند و معمولا فاصله آنها بايد حداقل 70 سانتي متر باشد. البته در بيشتر سازه‌ها فاصله بين تيرچه‌ها را 50 سانتي متر در نظر مي‌گيرند تا سقف مقاومت بالاتري داشته باشد. بلوك‌هايي كه در بين اين تيرچه‌ها قرار داده مي‌شوند، معمولا 40 سانتي متر هستند تا بتوانند با استفاده از آنها به راحتي بين تيرچه‌ها را پر كرد.

نكاتي در مورد تيرچه

ضخامت سقف نيز در زماني كه از تيرچه استفاده مي‌شود بايد به دقت محاسبه شود. ضخامت سقف نبايد بيشتر از يك بيستم طول دهانه باشد. در صورتي كه تكيه‌گاه گيردار و يا نيمه گيردار باشد، ضخامت سقف يك بيست و ششم دهانه محاسبه مي‌شود. سقف‌هايي كه با استفاده از تيرچه بلوك ساخته مي‌شوند، براي سازه‌هايي كه بارهاي استاتيك و يا يكنواخت هستند، مناسب خواهد بود. در جاهايي مانند پاركينگ‌ها، سقف‌هايي كه از تيرچه‌ها در ساخت آنها استفاده شده، مناسب نيستند.

در سقف‌هايي كه با استفاده از تيرچه‌ها ساخته مي‌شوند، طول دهانه حداكثر 8 متر بايد باشد، ولي در بيشتر سازه‌ها، طول دهانه از 5.6 متر بيشتر نيست. در جاهايي كه بار بيش از 800 كيلوگرم در هر متر مربع باشد نمي‌توان از تيرچه‌ها در سقف بهره برد. اما در صورتي كه بار وارد شده به سقف بيش از 800 كيلوگرم است، مي‌توان از دو تيرچه در كنار هم استفاده كرد تا بتوان مقاومت مورد نظر را تامين كرد.

تيرچه بتني استاندارد داراي بتن پاشنه به صورت صاف هستند تا بتوانند تكيه‌گاه مناسبي براي بلوك‌ها باشند. اين بتن پاشنه بايد ضخامتي در حدود 10 سانتي متر داشته باشد تا بتواند مقاومت كافي در زمان اجراي سقف را تامين كند. در جاهايي كه بلوك‌ها به تيرچه‌ها مي‌رسند، بايد از بسته بودن قسمت انتهايي آنها مطمئن شويد. در صورتي كه محل اتصال بلوك‌ها با تيرچه داراي سوراخ باشد، در زمان بتن ريزي بتن به درون آنها نفوذ خواهد كرد.

در محل‌هاي اتصال تيرچه‌ها با ديوار، بايد با استفاده از پوكه معدني، با زاويه 45 درجه پر شود. بلوك‌ها نير بايد قبل از قرار دادن در محل خود حتما خيس شوند. جك‌هايي كه در زير سقف تيرچه بلوك قرار داده مي‌شوند، بايد بعد از گذشت 10 روز از زير آنها برداشته شود تا سقف به طور كامل مقاومت خود را به دست آورده باشد. در زمان بتن ريزي، تمامي سقف بايد به طور كامل و در يك مرحله بتن ريزي شود تا شكاف و يا تركي در بتن ايجاد نشود.

در سقف‌ها و جاهايي كه بايد بر روي سقف شيب‌بندي انجام شود، استفاده از مواد سبك مانند پوكه معدني توصيه مي‌شود. اين مواد سبك، بار زيادي را به سقف اضافه نمي‌كنند و كار با آنها ساده است. نكته‌اي هم بايد در نظر گرفت و آن اين است كه در زماني كه سقف با استفاده از تيرچه‌ها پوشش داده شد و قبل از بتن ريزي، در هنگام عبور از روي سقف بايد با احتياط بيشتري بر روي آن حركت كرد. تيرچه‌ها و بلوك‌ها قبل از بتن ريزي پايداري كافي را ندارند و احتمال بروز خطر زياد خواهد بود.

سه نوع اساسي از سيستم‌هاي كفپوش بتني با استفاده از تيرچه وجود دارند كه هنگامي كه با اصلاحات فراوان همراه مي‌شوند، طيف گسترده‌اي از نيازهاي كف در ساخت و سازهاي مدرن را برآورده مي‌كنند. در اين سيستم‌ها، قسمت اعظم بار بر روي يك دال با تيرچه باربر است و از مقدار قابل توجهي بتن تشكيل مي‌شود كه به سختي و استحكام سيستم كمك مي‌كند.

به همين دليل روش‌هاي زيادي براي كاهش وزن سقف و دال ابداع شده است. يك راه استفاده از بتن سبك است. روش ديگر ايجاد شكاف در قسمتي از صفحه است كه در آن وجود بتن واقعا ضروري نيست. اين حفره ها مي‌توانند از چندين روش ايجاد شوند، اما اين مقاله تنها مربوط به سيستم‌هاي طبقه با استفاده از تيرچه است. امروزه چندين نوع سيستم شكل گيري مختلف براي ساخت كف وجود دارد. يكي از آنها استفاده از تيرچه‌هايي با فاصله‌هاي متفاوت بنا به كاربرد سازه است.

زماني كه سازه‌اي با استفاده از تيرچه و بتن ساخته مي‌شود، مي‌توان براي كفپوش طبقات از هر نوع از پوششي استفاده كرد و محدوديتي وجود نخواهد داشت. در سقف‌هاي تيرچه بتني گچكاري و يا استفاده از قالب‌هاي پيش ساخته گچ به راحتي بر روي سقف بتني اجرا مي‌شوند و مي‌توان با استفاده از ميلگرد و يا مواد ديگر سقف‌هاي تزئيني به شكل‌هاي مختلف را به اين سقف‌ها متصل كرد. هر نوع از طراحي داخلي در سازه‌هايي كه با استفاده از تيرچه و بتن ساخته شده‌اند قابل اجرا بوده و طراح در انتخاب طرح مورد نظر آزادي عمل كافي خواهد داشت.

اين سقف‌ها مقاومت بالايي دارند و در برابر زلزله و يا تنش‌هاي مختلف دوام بالايي خواهند داشت. براي به دست آوردن مقاومت بالا مي‌توان از انواع بتن‌هاي با مقاومت بالا استفاده كرد. در برخي از سازه‌ها مي‌توان فاصله ميان تيرچه‌ها را كمتر از حد معمول در نظر گرفت كه باعث بالا رفتن مقاومت سقف و سازه خواهد شد.

صفحات مخصوصي از نوع فلنج دار براي سقف‌هايي كه بعدا نياز به گچ كاري دارند يا به منظور عايق كاري صوتي مورد استفاده قرار مي‌گيرند توصيه مي‌شود، زيرا‌ نمي‌توانند سطح بتني با كيفيت معماري را براي يك سقف در معرض ديد فراهم كنند. عمق تيرچه استاندارد با ميخ كردن قالب فلزي به وجوه كناري تيرچه‌ها كنترل مي‌شود. نوع ديگر پانل فلزي نوع فلنج دار لغزشي است كه از همان فرم فلزي به عنوان فلنج پايين استفاده مي‌كند.

تمام اتصالات در اين سيستم با برش به عرض دقيق مشابه با صفحه بدون فلنج قابل تنظيم شكل مي‌گيرد. اين سيستم همچنين براي سقف‌هاي در معرض ديد گزينه مناسبي است زيرا هيچ فلنجي بر روي كف اتصالات بتني قرار‌نمي گيرد. نوع چهارم فرم‌هاي فولادي گنبدهاي فلزي است كه از آنها در ساخت تيرچه‌هاي دو طرفه، اسلب‌هاي مسطح و صفحات مسطح استفاده مي‌شود.

اين گنبدها معمولا با فلنج‌هايي با عرض 3 اينچ ساخته مي‌شوند كه در كنار يكديگر قرار گرفته و قسمت‌هاي پايين تيرچه‌ها داراي عرض 6 اينچ هستند. اين امر نقص موجود در بتن تمام شده ناشي از همپوشاني و يا شكاف بين صفحات را برطرف مي‌كند كه معمولا در فرم‌هاي مفصلي صفحات فلزي رخ مي‌دهد.

سقف ساخته شده از تيرچه مستقل

اغلب از تيرچه‌هاي مستقل براي ساخت كف و سقف استفاده مي‌شود، تيرچه‌هاي سقفي كه در زير تيرچه‌هاي كف قرار مي‌گيرند. هدف استفاده از دو مجموعه تيرچه جلوگيري از عبور صوت است و گاهي اوقات در مواردي مانند سالن‌هاي ورزشي از انتقال لرزش از كف به سقف جلوگيري مي‌كند.

در حالي كه بدون شك اين روش يكي از بي نقص‌ترين طرح‌ها براي دستيابي به اين اهداف است، اما نمي‌توان از اين روش در تمامي ساختمان‌ها استفاده كرد. انجام دو رديف تيرچه باعث بالا رفتن هزينه‌ها شده و در بسياري از موارد اين كار ضروري نخواهد بود. اما در جاهايي كه در هر طبقه فعاليت متفاوتي انجام مي‌شود اين كار توجيه خواهد داشت.

اين نوع طرح در ساختمان‌هاي عمومي مورد استفاده قرار مي‌گيرد يكي از جاهايي كه مي‌توان از اين طرح استفاده كرد در محيط‌هاي آموزشي است. در اين محيط‌ها به خاطر تردد بالا در هر طبقه، لرزش و صدا با استفاده از اين نوع از طرح به طبقه پايين منتقل نمي‌شود. همچنين در ساخت طبقات مدرسه، در بعضي از بخش‌هاي كشور از تيرچه‌هايي استفاده مي‌شود كه داراي مقاومت بالاتري هستند. اين تيرچه‌ها با فواصل كمتري اجرا مي‌شوند. اين فاصله كم مقاومت كلي سقف را افزايش خواهند داد و لرزش در اين سازه‌ها به كمترين حد خود خواهد رسيد و براي اين نوع فضاها مناسب خواهند بود.

تيرچه‌هاي بتني نوعي از تيرهاي ساخته شده از بتن معمولي هستند كه به عنوان يك رابط افقي بين پايه‌ها يا كلاهك شمع‌ها عمل مي‌كنند. آنها بايد با تقويت كننده‌هاي پيوسته در داخل يا خارج از ستون پشتيباني شوند و يا در داخل كلاهك شمع يا پايه با توجه به مشخصات ذكر شده در ACI 318-14 مقيد شوند. تيرها مستقيما مي‌توانند بر روي خاك و يا بالاي خاك و در بين دهانه‌هاي بين ستون‌ها قرار بگيرند. برخي از تيرهاي پيوسته، در زير پايه ساختمان و يا نقاط تحمل كننده بار قرار مي‌گيرند تا بار را بر روي خاك انتقال داده و آن را توزيع كنند.

در اين مقاله، روند ساخت تيرچه بتني مسلح مورد بحث قرار خواهد گرفت.

فرآيند ساخت تيرچه‌هاي بتني

مراحل مربوط به روش ساخت عبارتند از:

1. آماده سازي براي قرار دادن تيرچه‌ها

2. نصب و راه اندازي قالب بتن ريزي

3. قرار دادن تقويت كننده‌ها در تيرهاي سطحي

4. بتن ريزي تيرچه‌هاي بتني

در زير اين مراحل را توضيح خواهيم داد.

1. آماده سازي و حفاري براي قرار دادن تيرچه‌هاي بتني

ترانشه‌هايي براي قرارگيري تيرها بر اساس ارتفاع آنها ايجاد مي‌شود. به طوري كه، اگر آنها به طور مستقيم بر روي زمين ساخته شوند، سطح زمين تراز شده و آماده سازي مي‌شود. در صورتي كه از تيرچه‌ها بين ستون‌ها استفاده شود، آماده سازي روند ساخت و حفاري پس از نهايي شدن ساخت شمع آغاز خواهد شد. با اين حال، اگر تيرها همراه با پايه‌ها قرار است مورد استفاده قرار بگيرد، حفاري ترانشه‌ها براي تيرها بايد همراه با مراحل آماده سازي پايه‌ها انجام شود. در نهايت، اگر تيرهاي بالاتر از سطح زمين قرار است ساخته شوند، نصب قالب‌ها اولين قدم در فرايند ساخت تيرها است.

2. نصب و راه اندازي قالب بتن ريزي

پس از تكميل آماده سازي سايت و حفاري ترانشه‌ها، قالب‌ها بايد با توجه به ابعاد تير نصب شوند كه در طراحي‌ها جزئيات آنها ارائه شده است. اگر تير قرار است بر روي زمين ساخته شود، ابتدا بخش مركزي قالب بايد قبل از اطراف آن بر روي زمين قرار گيرد. در اين حالت، سطح آجري مسطح در امتداد تير به جاي شاتر در پايين قالب قرار مي‌گيرد.

سپس، فارغ از اين كه قالب بر روي سطح آجري مسطح قرار بگيرد يا در طرفين قالب قرار داده شود، نصب تقويت كننده‌ها بايد پس از آن انجام شود. اگر تير بالاتر از سطح زمين قرار است ساخته شود، فرايند ساخت قالب‌ها شبيه به تيرهاي معمولي خواهد بود. بنابراين، شاترها بايد در پايين و هر دو طرف تير قرار بگيرند. در اين حالت، قالب را مي‌توانيد به طور كامل پس از قرار دادن تقويت كننده‌ها ثابت كنيد، و يا فقط بخش پاييني شاتر را ثابت كرده و تقويت كننده‌ها را قرار دهيد و سپس به داخل شاترها امتداد دهيد. اين ترتيب ساخت بر اساس سهولت و راحتي فرآيند ساخت و ساز انتخاب شده است.

در نهايت، پس از اتمام عمليات قالب‌هاي تيرهاي سطحي، اطمينان حاصل كنيد كه ابعاد اختصاص داده شده به تيرها به گونه‌اي است كه فاصله مورد نياز براي پوشش تقويت كننده‌ها در نظر گرفته شده است. علاوه بر اين، قدرت شاتر، مقاومت در برابر آب، مقاومت تكيه گاههاي تيرهاي سطحي، تعامد شاترهاي جانبي و محل تيرها نيز بايد بررسي شوند.

3. قرار دادن تقويت كننده‌ها در تيرهاي سطحي 

پس از اتمام عمليات شاتر و يا قرار دادن آجرهاي مسطح در پايين تيرهاي سطحي، نصب تقويت كننده به طور مستقيم شروع مي‌شود و يا به پس از قرار دادن يك طرف قالب موكول مي‌شود. جزئيات تقويت كننده‌ها مانند اندازه و تعداد تقويت كننده‌هاي طولي و طول مورد نياز، تعداد و فاصله خاموت‌ها در طرح‌هاي سازه‌اي ارائه شده است. سرانجام، تعداد و اندازه تقويت كننده‌هاي بالايي، پاييني و تقويت كننده‌هاي اضافي، طول هم پوشاني و رعايت آنها، قلاب‌ها، جداكننده‌ها و پوشش تقويتي بايد به وضوح بعد از قرارگيري تقويت كننده‌ها بررسي شوند.

4. بتن ريزي تيرچه‌هاي بتني

تيرها را مي‌توانيد با مخلوط بتن آماده يا بتن مسلح بسازيد. مورد اول در حجم‌هاي بتن ريزي بالا توصيه مي‌شود. اگر قصد استفاده از بتن آماده را داريد، توليدكننده بتن فقط به مقاومت مورد نظر شما نياز خواهد داشت. با اين حال، اگر قصد استفاده از مخلوط بتن در محل را داريد، نسبت اختلاط اجزاي بتن را بايد تعيين كنيد. پس از بتن ريزي بايد با استفاده از تجهيزات ويبراتور يا هر وسيله مناسب ديگر عمليات فشرده سازي را انجام دهيد، سپس بالاي تيرها را تراز كنيد. در نهايت، شاترهاي پيراموني بتن تيرهاي را مي‌توانيد 24 ساعت پس از بتن ريزي جدا كنيد. با اين حال، شاتر پاييني را نمي‌توانيد تا زمان دستيابي كامل بتن به مقاومت نهايي حذف كنيد. اين مدت زمان براي جداسازي شاتر پاييني بستگي به طول دهانه تير مورد نظر دارد.

هدف از اين مقاله ارائه روش‌ها و جزئيات پيشنهاد شده براي تقويت تيرچه‌هاي فولادي با جان باز است. تقويت تيرچه‌هاي فولادي با جان باز در اغلب موارد به علت اضافه كردن واحدهاي پشت بام، تسمه نقاله‌هاي زير بخشي و يا افزايش بارهاي اعمال شده كه در مشخصات اصلي تيرچه‌ها مورد توجه قرار نگرفته‌اند، مورد نياز است. سه روش اساسي براي تقويت سيستم تيرچه‌ها يا سيستم بارگذاري آنها وجود دارد:

1. توزيع مجدد بار.
2. اضافه كردن تيرچه‌ها يا تيرهاي جديد.
3. تقويت تيرچه‌هاي موجود.

ظرفيت تيرچه‌هاي فولادي موجود

اولين گام در تعيين اين كه يك سيستم تيرچه نياز به تقويت دارد اين است كه ظرفيت تيرچه را تعيين كنيد. تيرچه بتني و فولادي هر كدام ظرفيت تحمل بار مشخصي دارند. براي تعيين ظرفيت مي‌توان با استفاده از جداول بارگذاري تيرچه‌هاي فولادي (SJI) كه در كتابچه راهنماي تيرچه‌هاي فولادي (SJI، 2003) موجود است، انجام داد.

مشخصات SJI براي تمام تيرچه‌هاي ساخته شده از 1928 تا 2003 ليست شده است. الزامات مربوط به مشخصات ظرفيت اعضاي جان به طور ويژه‌اي حائز اهميت است (اعضاي جان تيرچه‌هاي H شكل براي حداقل 50? از واكنش نهايي طراحي شده‌اند، در حالي كه تيرچه‌هاي سري S فقط براي حداقل 25? از واكنش نهايي طراحي شده‌اند).

اگر داده‌هاي مورد نياز مربوط به سيستم تيرچه در دسترس نباشد، در نتيجه اندازه گيري‌هاي دقيق اعضاي قطري و جان براي محاسبه ظرفيت تيرچه بايد انجام شود. اگر بتوانيد سال مربوط به توليد تيرچه را مشخص كنيد، از جداول مشخصه‌ها و جداول بارگذاري مي‌توانيد براي تعيين دياگرام پوش برش و خمش استفاده كرد. اگر نمي‌توانيد از جداول بارگذاري تيرچه‌ها استفاده كنيد، مي‌توانيد از يك تجزيه و تحليل براي تعيين نيروي مجاز (ASD) يا طراحي (LRFD) در تيرچه‌هاي استفاده كنيد.

مشخصات SJI براي تيرچه‌هاي سري K اجازه مي‌دهد كه بتوانيد از خروج از مركزيت در مفاصل قطري به هنگام تجزيه و تحليل صرف نظر كنيد، اين كار تنها در صورتي امكان پذير است كه از قانون "w rule" استفاده شود. اين قانون از بخش 4.5 (d) مشخصات استاندارد SJI براي اتصالات فولادي Open Web Steel، K-Series (SJI)، (2005) برگرفته شده است. با توجه به مشخصات، اعضاي متصل در مفاصل بايد داراي يك نقطه تلاقي براي محور مركزي خود باشند.

در غير اين صورت، بايد توجه ويژه‌اي به تاثير خروج از مركزيت معطوف شود. در هيچ صورتي، خروج از مركزيت هر عضو جان در محل مفصل نبايد بيش از ابعاد كلي باشد كه در معمولا در پلان جان اندازه گيري مي‌شود كه به بزرگترين عضو متصل است. خروج از مركزيتي هر عضو جان به معناي فاصله عمودي محور مركزي عضو جان تا نقطه‌اي بر روي محور مركزي عضو قطري است كه به طور عمودي در بالاي يا پايين محل تقاطع محور مركزي اعضاي قطري تشكيل دهنده مفصل است.

بهره‌گيري از مشخصات تيرچه‌ها

مشخصات SJI براي تيرچه‌هاي سري LH، سري‌هاي DLH و تيرچه‌هاي شاهتيري نشان مي‌دهد كه خروج از مركزيت در هر دو طرف محور خنثي اعضاي قطري ممكن است قابل اغماض باشد، در حالي كه از فاصله بين محور خنثي و پشت عضو قطري بيشتر نباشد. مشخصات SJI براي تيرچه‌هاي سري K اين امكان را مي‌دهد كه بتوانيد از لنگرهاي خمشي در اعضاي قطري بالا صرف نظر كنيد، در صورتي كه فاصله بين نقاط پانل بيش از 24 اينچ نباشد.

اين تحليل‌ها و فرضيات طراحي توسط صدها آزمايش انجام شده به طور ساليانه توسط توليد كنندگان به عنوان روشي محافظه كارانه شناخته شده‌اند. نويسنده پيشنهاد مي‌كند كه هنگام تجزيه و تحليل تيرچه‌ها (يك تجزيه و تحليل خطي درجه يك كافي است) با اعضاي تقويت كننده، بايد معيارهاي زير در مدل مورد استفاده قرار بگيرد:

1. وقتي كه خروج از مركزيت بيشتر از مقادير مجاز ذكر شده در SJI باشد، بايد در نظر گرفته شود
2. لنگرهاي اعضاي قطري بالا را در طراحي در نظر بگيريد، حتي زماني كه فاصله نقاط پانل كمتر از 24 اينچ باشد.
3. از اتصالات مفصلي در انتهاي اعضاي جان استفاده شود كه در طراحي تيرچه‌ها روشي استاندارد به حساب مي‌آيد.

بند 2 به اين دليل پيشنهاد مي‌شود كه تيرهاي تقويت شده از نظر تست براي ارزيابي فرضيات طراحي و تحليل استفاده نمي‌شوند.

قبل از تصميم گيري در مورد روش تقويت مناسب، طراح بايد به اندازه كافي اطلاعات در مورد سيستم تيرچه‌ها و تقويت آنها كسب كند.